საფუარი ის პროდუქტია, რომელსაც პრაქტიკულად ყველა ოჯახი იყენებს. ის სხვადასხვაგვარი არსებობს და სინამდვილეში გამოყენების წესიც სხვადასხვა აქვს. ინგა თარაშვილი ჯგუფ Gurman-ში საფუარის შესახებ საინტერესო პოსტს აქვეყნებს.

რა უნდა ვიცოდეთ საფუარის შესახებ? რადგან ინტერესი დიდია და მუდამ ისმება კითხვები, გაგიზიარებთ ჩემს გამოცდილებას:
საფუარი არის დაპრესილი და მშრალი.

ცოცხალი საფუარი
ზოგადად საფუარი ცოცხალი ორგანიზმია (სოკო) და მას თავისი სპეციფიკა აქვს. დაპრესილი ანუ ცოცხალი საფუარი ჩვენთან 500გრ შეფუთვით იყიდება. სამწუხაროდ, უფრო პატარებით არა, თან შენახვის ვადა აქვს 1 თვე. ამიტომ თუ თქვენ ერთ თვეში ვერ გამოიყენებთ 500 გრამს, მაშინ დაჭერით პორციულად, თითო პორცია შეახვიეთ ცელოფნის პარკში მჭიდროდ, შემდეგ ფოლგაში და გაყინეთ.
საყინულეში ინახება რამდენიმე თვე (შეიძლება მეტიც, მაგრამ მე 3 თვეზე მეტი არ მქონია). მე ვჭრი სხვადასხვა ზომის პორციებად, რადგან ვიცი, რისთვის რამდენი მჭირდება, ვწონი და შემდეგ თითოეულ შეფუთვას ვაწერ გრამებს. ასე მიადვილდება.
პორციულად გაყინვა საჭიროა იმისათვის, რომ ერთხელ გამლღვარი დაპრესილი საფუარი მეორედ გაყივის შემთხვევაში აღარ ივარგებს, კვდება!

დაპრესილი საფუარის გამოყენება
 დოზები განისაზღვრება ცომის სიმსუბუქე-სიმძიმისგან! რაც უფრო მძიმეა ცომი, (კარაქით, კვერცხით, არაჟნით ან ნაღებით დატვირთული, ან ბევრი ფქვილით) რაოდენობაც იზრდება. თუ ცომი მსუბუქია, ცოტაც ჰყოფნის, მაგალითად: პიცის, ხაჭაპურის ან ლობიანის ცომს, 250 მლ-350 მლ წყალზე ან რძეზე 20 გრ დაპრესილი საფუარი ყოფნის, მაგრამ პასკების ცომზე ამავე დოზის რძით უკვე 40-45 გრ სჭირდება (გააჩნია დანარჩენი ინგრედიენტი რამდენია).
მშრალ საფუართან შეფარდება არის 1/3 , ეს სტანდარტულად, მაგრამ აქ არის კიდევ პატარა ცდომილებები, ისევ გააჩნია,  რას აცხობთ და რომელი ფქვილია. ამიტომ შეიძლება მშრალი ცოტა უფრო მეტი დასჭირდეს.

მშრალი საფუარი
მშრალი საფუარი 2 სახისაა - აქტიური და სწრაფმოქმედი (შეფუთვაზე აწერია).  სწრაფმოქმედი,  აქტიური.  ამას აუცილებლად უნდა მიაქციოთ ყურადღება! სწრაფმოქმედი ძირითადად მძიმე ცომისთვის არის კარგი და ის რძეში (წყალში ) არ იხსნება!!! პირდაპირ ფქვილში ყრით. თუ გახსნით რძეში, ის თავის ასაფუვებელ თვისებებს მთლიანად თუ არა, უმეტესად მაინც დაკარგავს.

მეორენაირი - ანუ აქტიური საფუარი - აი ეს კი აუცილებლად თბილ რძეში ან წყალში უნდა გაიხსნას, რომ გააქტიურდეს. დაპრესილიც და აქტიურიც იხსნება თბილ (და არა ცხელ ან ცივ ) წყალში ან რძეში (32-34-36 გრადუსი მაქსიმუმ).
თუ უფრო მაღალი ტემპერატურა იქნება, საფუარი კვდება (გადაიწვება), თუ ცივია წყალი, ვერ ამუშავდება, რადგან ის ცოცხლაი ორგანიზმია და სითბოში იღვიძებს! ასევე მათი გააქტიურებისთვის აუცილებელია ცოტა შაქარი. გლუკოზა შედის რეაქციაში სოკოსთან და გამოყოფს ჰახშიროჟანგს, რომელიც აფუებს ცომს. ამიტომაც ხაშით მომზადების თუ უბრალოდ რძეში გააქტიურების შემთხვევაში, მშრალ საფუარს აუცილებლად ცოტა შაქარი დაუმატეთ.

მშრალი საფუარი აუცილებლად შეინახეთ გრილ ადგილას და გახსნილი შეფუთვა რაც შეიძლება მალე გამოიყენეთ. შეგიძლიათ გადაიტანოთ პატარა ქილაში და გრილ ადგილს შეინახოთ.
და კიდევ ერთი... მშრალ საფუარს, ნებისმიერს შეფუთვაზე აწერია დოზები, რამდენ გრამ ფქვილზე რამდენი გრ საფუარი სჭირდება, შეგიძლიათ იხელმძღვანელოთ მაგ დოზებით, თუმცა, ჩემი გამოცდილებიდან, არასდროს ემთხვევა ხოლმე.
რაც  შეეხება კოვზებით დოზებს... ყოველთვის ვიწონი მშრალს, არ ვედნობი კოვზებს, რადგან სხვადასხვა ტევადობისაა. საშუალოდ 1 ჩ კ - 4 გრ მშრალი საფუარია.