ლე­ვან ლო­მი­ნაშ­ვილ­მა პრო­დუქ­ტის დი­ზა­ი­ნის შექ­მ­ნა აქ­ტი­უ­რად და­ახ­ლო­ე­ბით სა­მი წლის წინ და­იწყო. დღეს­დღე­ო­ბით მის შე­სა­ხებ 700-მდე პუბ­ლი­კა­ციაა მომ­ზა­დე­ბუ­ლი, თუმ­ცა სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში მი­სი კომ­პა­ნი­ის არ­სე­ბო­ბა­სა და საქ­მი­ა­ნო­ბა­ზე ერ­თე­უ­ლებ­მა თუ იცი­ან. კომ­პა­ნი­ას, რომ­ლის ნა­მუ­შევ­რე­ბიც მსოფ­ლი­ოს ისე­თი გავ­ლე­ნი­ა­ნი გა­მო­ცე­მე­ბის გვერ­დებ­ზე ხვდე­ბა, რო­გო­რი­ცაა: Elle décor, Vogue, Icon, Tat­ler, British GH, Instyle და სხვა, ჩვენს ქვე­ყა­ნა­ში, მუ­შა­ო­ბის სათანადო პი­რო­ბე­ბი არ აქვს. ვი­ნა­ი­დან ჩვენ­ში არც შე­სა­ბა­მი­სი წარ­მო­ე­ბა არ­სე­ბობს და არც ბა­ზა­რი, ლე­ვან ლო­მი­ნაშ­ვი­ლის გეგ­მე­ბი საზღ­ვარ­გა­რე­თის ქვეყ­ნებს უკავ­შირ­დე­ბა. ის და მი­სი კომ­პა­ნია აქ­ტი­უ­რად მო­ნა­წი­ლე­ო­ბს მსოფ­ლი­ოს მას­შ­ტა­ბით გა­მარ­თულ სხვა­დას­ხ­ვა გა­მო­ფე­ნაში. ოფის­ში

სტუმ­რო­ბი­სას, ბა­ტო­ნი ლე­ვა­ნი სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში პრო­დუქ­ტის დი­ზა­ი­ნის დღე­ვან­დე­ლო­ბა­ზე, უკ­ვე გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბულ პრო­დუქ­ტებ­სა და სა­მო­მავ­ლო პრო­ექ­ტებ­ზე გვე­სა­უბ­რა...

- პრო­ფე­სი­ით არ­ქი­ტექ­ტო­რი ვარ. თბი­ლი­სის პო­ლი­ტექ­ნი­კუ­რი უნი­ვერ­სი­ტე­ტი და­ვამ­თავ­რე და ამ გან­ხ­რით ვმუ­შა­ობ. დი­ზა­ი­ნის მი­მარ­თუ­ლე­ბით მუ­შა­ო­ბა 2013 წლი­დან და­ვიწყე. XVIII-XIX სა­უ­კუ­ნემ­დე დი­ზა­ი­ნი არ­ქი­ტექ­ტუ­რის ნა­წი­ლი იყო, ანუ არ­ქი­ტექ­ტო­რი აკე­თებ­და დი­ზა­ი­ნე­რის საქ­მე­საც. XIX სა­უ­კუ­ნის შემ­დეგ, პრო­ფე­სი­ე­ბის გარ­თუ­ლე­ბის გა­მო, ნელ-ნე­ლა ისი­ნი ერ­თ­მა­ნეთს გა­მო­ე­ყო, რად­გან ერ­თი ადა­მი­ა­ნი ვე­ღარ აუდი­ო­და ყვე­ლა­ფერს. თუმ­ცა, ჩე­მი აზ­რით, არ­ქი­ტექ­ტო­რი უნ­და აკონ­ტ­რო­ლებ­დეს არა მხო­ლოდ პრო­ექტს, არა­მედ ის და­ინ­ტე­რე­სე­ბუ­ლი უნ­და იყოს სა­ბო­ლოო შე­დე­გით. არ­ქი­ტექ­ტუ­რა მშე­ნებ­ლო­ბას­თან უნ­და იყოს მიბ­მუ­ლი. და­სავ­ლეთ­ში ამ­გ­ვა­რი სის­ტე­მა მუ­შა­ობს, ჩვენ­ში კი რა­ტომ­ღაც მიაჩ­ნი­ათ, რომ არ­ქი­ტექ­ტო­რის მო­ვა­ლე­ო­ბა მხო­ლოდ არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი პრო­ექ­ტია და მას შემ­დეგ რა ხდე­ბა, მის­თ­ვის სა­ინ­ტე­რე­სო აღა­რაა. ეს რუ­სუ­ლი, საბ­ჭო­თა სკო­ლის გავ­ლე­ნაა, და­სავ­ლეთ­ში კი არ­ქი­ტექ­ტო­რე­ბი, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ცხოვ­რო­ბენ სა­კუ­თარ მშე­ნებ­ლო­ბებ­ზე და ყვე­ლა­ფერს აკონ­ტ­რო­ლე­ბენ. რო­ცა ყვე­ლა გა­დაწყ­ვე­ტი­ლე­ბას სხვა იღებს და შენ მხო­ლოდ მიმ­ტა­ნის ფუნ­ქ­ცია გე­კის­რე­ბა, აქე­დან გა­მომ­დი­ნა­რე, ვერც ერთ ჩე­მი პრო­ექ­ტის მი­ხედ­ვით რე­ა­ლი­ზე­ბულ საქ­მე­ზე, ვერ ვამ­ბობ, რომ ის ჩე­მი პრო­ექ­ტია.

რაც შე­ე­ხე­ბა დი­ზა­ი­ნით და­ინ­ტე­რე­სე­ბას, ეს ჩემ­თ­ვის ძა­ლი­ან ორ­გა­ნუ­ლი იყო. ვფიქ­რობ, შე­იძ­ლე­ბა მი­ზე­ზი ისი­ცაა, რომ ვი­ნა­ი­დან არ­ქი­ტექ­ტუ­რა­ში ჩე­მი შე­მოქ­მე­დე­ბი­თი პო­ტენ­ცი­ა­ლის რე­ა­ლი­ზე­ბა შე­უძ­ლე­ბე­ლი იყო, ამ სფე­რო­ში გა­და­ვი­ნაც­ვ­ლე. თუმ­ცა, არ­ქი­ტექ­ტუ­რა არ მი­მი­ტო­ვე­ბია, გა­სამ­რ­ჯე­ლოს ამ საქ­მით ვი­ღებ, მაგ­რამ დი­ზა­ინ­ში ვა­კე­თებ ყვე­ლა­ფერს, რაც მინ­და და ამ მხრივ შეზღუდ­ვა არ მაქვს.

- რო­გო­რი იყო ამ კუთხით თქვე­ნი პირ­ვე­ლი ნა­მუ­შევ­რე­ბი?

- საკ­მა­ოდ ინ­ფან­ტი­ლუ­რი, რო­მე­ლიც, რა თქმა უნ­და, გა­ვა­ნად­გუ­რე (ი­ღი­მის). ერთ-ერ­თი პირ­ვე­ლი, რომ­ლის შე­ნარ­ჩუ­ნე­ბაც ჩავ­თ­ვა­ლე, რომ ღირ­და, ბე­ტო­ნის მე­ნო­რაა. სა­ერ­თოდ, მშე­ნებ­ლო­ბის თე­მას ხში­რად ვი­ყე­ნებ დი­ზა­ინ­ში. რად­გან წარ­სულ­ში ეს ერ­თი სფე­რო იყო, ჩემ­თ­ვის დღემ­დე ასე­ვე რჩე­ბა. მე ვაქ­ვეყ­ნებ მხო­ლოდ იმ ნივ­თებს, რომ­ლე­ბიც შეს­რუ­ლე­ბუ­ლია, თუმ­ცა, სამ­წუ­ხა­როდ, ვი­ნა­ი­დან სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში მრეწ­ვე­ლო­ბა არ არ­სე­ბობს (კო­მუ­ნის­ტე­ბის დროს თუ­კი რამ იყო, ისიც გა­ნად­გუ­რე­ბე­ლია, ახა­ლი ტექ­ნო­ლო­გი­ე­ბი არ შე­მო­სუ­ლა და რაც არის, წარ­მო­უდ­გენ­ლად მა­ღა­ლი ფა­სი აქვს), ამი­ტომ ამ ნივ­თე­ბის სამ­რეწ­ვე­ლო ხა­რის­ხით შეს­რუ­ლე­ბა არ ხერ­ხ­დე­ბა.

- სად იქ­მ­ნე­ბა ეს ნივ­თე­ბი?

- სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში, სა­ხე­ლოს­ნო­ებ­ში, კუს­ტა­რუ­ლად. ერ­თი ნივ­თის პრო­ტო­ტი­პის­თ­ვის ეს მი­სა­ღე­ბია, მაგ­რამ...

- ანუ სე­რი­უ­ლი ხა­სი­ა­თი ვერ აქვს და­სა­ხე­ლე­ბუ­ლი მი­ზე­ზე­ბის გა­მო, არა?

- დი­ახ, და თან სა­ზო­გა­დო­ე­ბას არ აინ­ტე­რე­სებს ამ ტი­პის ნივ­თე­ბი, არც მა­თი ეს­თე­ტი­კუ­რი და არც ფი­ლო­სო­ფი­უ­რი თვალ­საზ­რი­სით. შე­იძ­ლე­ბა ერთ, ორ, ან ათ ადა­მი­ანს მო­ე­წო­ნოს, მაგ­რამ მრეწ­ვე­ლო­ბა­ში ამ რა­ო­დე­ნო­ბის ნივთს ვერ და­ამ­ზა­დებ. თუ აწარ­მო­ებ, ასი ან ათა­სი ეგ­ზემ­პ­ლა­რი მა­ინც უნ­და შექ­მ­ნა.

- რო­მელ ქვეყ­ნებ­ში შე­ი­ნიშ­ნე­ბა ყვე­ლა­ზე დი­დი და­ინ­ტე­რე­სე­ბა თქვენს პრო­დუქ­ტ­ზე?

- ინ­დუს­ტ­რი­უ­ლად გან­ვი­თა­რე­ბულ ქვეყ­ნებ­ში - კო­რეა, ჩი­ნე­თი, დი­დი ბრი­ტა­ნე­თი, იტა­ლია, ბრა­ზი­ლია, რუ­მი­ნე­თი და ა.შ. სა­დაც ფა­სობს პრო­დუქ­ტის დი­ზა­ი­ნი და იცი­ან მი­სი მნიშ­ვ­ნე­ლო­ბა ამის ანა­ლი­ზი ვებ-გვერ­დის მი­ხედ­ვი­თაც შე­იძ­ლე­ბა. 2013 წლი­დან დღემ­დე 700 პუბ­ლი­კა­ცია მაქვს, აქე­დან 40 ნა­ბეჭ­დი ვერ­სიაა, და­ნარ­ჩე­ნი კი - ონ­ლა­ინ­გა­მო­ცე­მე­ბი.

- სა­ინ­ტე­რე­სოა, რო­გორ ახა­სი­ა­თე­ბენ თქვენს ნივ­თებს და რას წე­რენ მათ­ზე...

- რო­გორ გითხ­რათ... იშ­ვი­ა­თად არის ნე­გა­ტი­უ­რი შე­ფა­სე­ბე­ბი. აი, მა­გა­ლი­თად, წიგ­ნე­ბის­გან დამ­ზა­დე­ბუ­ლი ჰან­ტე­ლე­ბის­თ­ვის ვან­და­ლიზ­მ­ში დამ­დეს ბრა­ლი. ეჭ­ვო­ბენ, რამ­დე­ნად კომ­ფორ­ტუ­ლია ამ ნივ­თე­ბის მოხ­მა­რე­ბა. კი­დევ ერ­თი კრი­ტი­კუ­ლი შე­ნიშ­ვ­ნა იყო პრო­დუქ­ტე­ბის წარ­მოდ­გე­ნას­თან და­კავ­ში­რე­ბით. ზოგს არ მოს­წონს, რომ ამა თუ იმ ნივთს მო­დე­ლი წარ­მო­ად­გენს, რად­გან ამ შემ­თხ­ვე­ვა­ში ყუ­რადღე­ბა გა­და­დის ადა­მი­ან­ზე და არა ნივ­თ­ზეო. ზო­გი კი პი­რი­ქით - აღ­ნიშ­ნავს, რომ ეს ნივ­თე­ბი კრე­ა­ტი­უ­ლი, გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლი და უჩ­ვე­უ­ლოა.

- თქვე­ნი ნივ­თე­ბის დი­ზა­ი­ნის შექ­მ­ნი­სას მხო­ლოდ ვი­ზუ­ა­ლურ მხა­რე­ზე ფიქ­რობთ, თუ მის მნიშ­ვ­ნე­ლო­ბა­საც ით­ვა­ლის­წი­ნებთ?

- ყვე­ლა­ფე­რი მეტ-ნაკ­ლე­ბად ფუნ­ქ­ცი­უ­რი უნ­და იყოს, უმ­ნიშ­ვ­ნე­ლო­ვა­ნე­სია დი­ზა­ი­ნი­სა და ნივ­თის წარ­მო­ე­ბის ხა­რის­ხი, და თუ რამ­დე­ნად უცხო და გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბუ­ლია ის. სა­ერ­თოდ, მე დარ­ვი­ნის­ტი ვარ და ვფიქ­რობ, ახა­ლი ფორ­მე­ბი უნ­და წარ­მო­იქ­მ­ნას იმის­თ­ვის, რომ შემ­დეგ მათ­გან სა­უ­კე­თე­სო პრო­დუქ­ტის არ­ჩე­ვა მოხ­დეს. ისე­ვე, რო­გორც ბი­ო­ლო­გი­ა­შია - ჩვენ ვიც­ვ­ლე­ბით, მუდ­მი­ვად სი­ცოცხ­ლის ახა­ლი ფორ­მე­ბი იბა­დე­ბა, იმის­თ­ვის, რომ უძ­ლი­ე­რე­სებ­მა გა­ი­მარ­ჯ­ვონ.

- ფე­რა­დი ჭად­რა­კი, რამ­დე­ნი­მე ტო­ნა­ლო­ბა­ში გა­დაწყ­ვე­ტი­ლი ფი­გუ­რე­ბი. ამ ნა­მუ­შე­ვარს თქვენს ოფის­ში ვხე­დავ. მხო­ლოდ ერ­თი ეგ­ზემ­პ­ლა­რია, თუ სხვაც არ­სე­ბობს?

- ჯერ­ჯე­რო­ბით ერ­თია. ჭად­რა­კი ტრა­დი­ცი­უ­ლად ორ ფერ­შია, შავ-თეთ­რი, ღია და მუ­ქი მერ­ქ­ნით. ჩე­მი ჭად­რა­კის იდეა (რომ მას­ში თბი­ლი და ცი­ვი ფე­რე­ბი ყო­ფი­ლი­ყო) ბიბ­ლი­ო­თე­კი­დან წა­მო­ვი­და. ოთახ­ში წი­თე­ლი ბიბ­ლი­ო­თე­კა მაქვს. სა­ერ­თო კონ­ტექ­ს­ტ­ში წი­თე­ლი ით­ქ­მის, მაგ­რამ არც ერ­თი წიგ­ნი ერ­თი და იმა­ვე ფე­რის არ არის. ღია ვარ­დის­ფ­რი­დან დაწყე­ბუ­ლი, მუქ ყა­ვის­ფ­რამ­დე ყვე­ლა ფე­რი აღიქ­მე­ბა ისე, რო­გორც წი­თე­ლი. თუ ჩვე­ნი თვა­ლი და ტვი­ნი ამას ასე აღიქ­ვამს წიგ­ნე­ბის შემ­თხ­ვე­ვა­ში, რა­ტომ არ შე­იძ­ლე­ბოდა ეს იდეა სხვა­გა­ნაც გა­მოე­ყე­ნე­ბინათ?! ხე­დავთ, რომ ჭად­რაკ­ზე მო­წი­ნა­აღ­მ­დე­გე ფი­გუ­რე­ბი მკა­ფი­ოდ გა­მო­ირ­ჩე­ვა ერ­თ­მა­ნე­თის­გან? რაც შე­ე­ხე­ბა ფორ­მას, ეს­თე­ტი­კუ­რად მი­ნი­მა­ლის­ტი ვარ, თუმ­ცა, თავს არ ვიზღუ­დავ. ამ შემ­თხ­ვე­ვა­ში შე­ვე­ცა­დე, რაც შე­იძ­ლე­ბა მცი­რე გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბა ყო­ფი­ლი­ყო ფი­გუ­რებს შო­რის, ამავ­დ­რო­უ­ლად ყვე­ლა­ფე­რი ერ­თ­ნა­ი­რი და სტი­ლის­ტი­კუ­რად გა­მარ­თუ­ლი გა­მო­სუ­ლი­ყო. სა­ერ­თოდ, სა­კუ­თა­რი ნა­მუ­შევ­რე­ბის ძა­ლი­ან დი­დი სე­ლექ­ცია მიხ­დე­ბა. რო­გორც წე­სი, 70-80% ნად­გურ­დე­ბა. სა­კუ­თარ თავ­ში ში­და­სე­ლექ­ცი­ას ვახ­დენ.

- უკ­ვე შეს­რუ­ლე­ბუ­ლი ეს­კი­ზი და ნა­მუ­შე­ვა­რი ნად­გურ­დე­ბა, თუ იდე­ას გუ­ლის­ხ­მობთ?

- იდეა, ნა­ხა­ზი, ყვე­ლაფ­რის გა­ნად­გუ­რე­ბა შე­მიძ­ლია, რად­გან მი­მაჩ­ნია, რომ მხო­ლოდ სა­უ­კე­თე­სო ნი­მუ­შე­ბის პუბ­ლი­კა­ცია შე­იძ­ლე­ბა.

- ბიბ­ლი­ო­თე­კა­ზე გკითხავთ, წიგ­ნებს თე­მა­ტუ­რად არ­ჩევთ თუ მათ უპი­რა­ტე­სო­ბა მხო­ლოდ წი­თე­ლი ფე­რის მი­ხედ­ვით მო­ი­პო­ვეს?

- ამ შემ­თხ­ვე­ვა­ში ფე­რის მი­ხედ­ვით და არა თე­მა­ტუ­რად (თუმ­ცა, ბიბ­ლი­ო­თე­კა­ში ძი­რი­თა­დად ნა­ხავთ წიგ­ნებს დი­ზა­ინ­ზე, არ­ქი­ტექ­ტუ­რა­სა და ხე­ლოვ­ნე­ბა­ზე, ჟურ­ნა­ლე­ბიც შე­სა­ბა­მი­სად ამ თე­მებ­ზე­ა), მაგ­რამ ამ ყვე­ლა­ფერ­ში არის ირო­ნი­აც - წიგ­ნის ბე­დი თა­ნა­მედ­რო­ვე სამ­ყა­რო­ში.

- დახ­რი­ლი ავე­ჯი: სკა­მე­ბი, მა­გი­დე­ბი. რო­გორ შე­იქ­მ­ნა ეს ნა­მუ­შევ­რე­ბი? რო­გორც ფო­ტო­ებ­ზე ვნა­ხე, ფუნ­ქ­ცი­უ­რი ნივ­თე­ბია...

- ისი­ნი “სე­რია 60”-და­ნაა. ეს ნივ­თე­ბი 30 გრა­დუ­სი­თაა დახ­რი­ლი და დარ­ჩე­ნი­ლი 60 გრა­დუ­სის მი­ხედ­ვით ვუ­წო­დე ასე. ამ მე­თო­დით დამ­ზა­დე­ბუ­ლია 2 სკა­მი და ამ­დე­ნი­ვე მა­გი­და, მაქვს კი­დევ სა­წო­ლი, რომ­ლის რე­ა­ლი­ზე­ბა­საც მო­მა­ვალ­ში ვა­პი­რებ. ყვე­ლა­ზე დი­დი წარ­მა­ტე­ბა ამ ნივ­თებს ჰქონ­და. ჩვენ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა მი­ვი­ღეთ და ნო­მი­ნი­რე­ბუ­ლი ვი­ყა­ვით German Design Award-ზე. თა­ვად წარ­გ­ვად­გი­ნეს, არ მე­გო­ნა, ყუ­რადღე­ბას თუ და­ვიმ­სა­ხუ­რებ­დით, ამი­ტომ ნივ­თე­ბის ნაცვლად ფო­ტო­ე­ბი გავ­გ­ზავ­ნეთ. ნა­მუ­შევ­რებ­მა ჟი­უ­რის მე­სა­მე კა­ტე­გო­რი­ის სპე­ცი­ა­ლუ­რი პრი­ზი და­იმ­სა­ხუ­რა, რაც ჩემ­თ­ვის მო­უ­ლოდ­ნე­ლი იყო. ფაქ­ტობ­რი­ვად, ეს არის ნივ­თე­ბი თა­ვი­ან­თი შე­საძ­ლებ­ლო­ბე­ბის ზღვარ­ზე. თით­ქოს ცო­ტაც და წა­იქ­ცე­ვა და რე­ა­ლუ­რად ასე­ცაა. ორი ვა­რი­ან­ტია, ხე და ლი­თო­ნი. ჩე­მი აზ­რით, ლი­თო­ნი უფ­რო ელე­გან­ტუ­რია.

- თქვე­ნი დი­ზა­ი­ნით შექ­მ­ნი­ლი ნივ­თე­ბის ნა­წი­ლი მხო­ლოდ ოფის­ში გაქვთ თუ სახ­ლ­შიც ინა­ხე­ბა?

- რო­ცა საკ­მა­რი­სი რა­ო­დე­ნო­ბა შეგ­როვ­დე­ბა და ოფის­ში აღარ და­ე­ტე­ვა, ალ­ბათ ბი­ნა­შიც გა­და­ი­ნაც­ვ­ლებს.

- თქვე­ნი აზ­რით, ეს ავე­ჯი ოფი­სის ინ­ტე­რი­ერს უფ­რო უხ­დე­ბა თუ სახ­ლი­სას?

- ჩემ­თ­ვის არ არ­სე­ბობს პი­რა­დი და სა­ზო­გა­დო­ებ­რი­ვი სივ­რ­ცე; ნივ­თი ოფი­სის­თ­ვის და ნივ­თი სახ­ლის­თ­ვის. ისე­ვე, რო­გორც არ არ­სე­ბობს სა­მუ­შაო დრო და არა­სა­მუ­შაო დრო. ეს ყვე­ლა­ფე­რი გა­ერ­თი­ა­ნე­ბუ­ლია. პი­რა­დად ჩე­მი კომ­ფორ­ტის­თ­ვის ეს ავე­ჯი ნე­ბის­მი­ერ ად­გი­ლას მი­სა­ღე­ბია - შინ და ოფის­შიც.

- იმ კედ­ლებ­ში, სა­დაც ცხოვ­რობთ, კი­დევ რა არის თქვე­ნი კომ­ფორ­ტისთვის აუცი­ლე­ბე­ლი?

- მთა­ვა­რია, მოგ­წონ­დეს შე­ნი ნივ­თე­ბი და თავს მშვი­დად და კომ­ფორ­ტუ­ლად გრძნობ­დე.

- რო­გორ ფიქ­რობთ, არ­სე­ბობს ავე­ჯის მო­და?

- რა თქმა უნ­და. ავე­ჯის მი­ხედ­ვით, მის მფლო­ბელ­ზე ბევ­რი რა­მის ამო­კითხ­ვაც კი შე­იძ­ლე­ბა - ად­ვი­ლად შე­გიძ­ლია გა­ი­გო, ვის­თან გაქვს საქ­მე. შე­იძ­ლე­ბა ადა­მი­ა­ნი იყოს დი­დი ინ­ტე­ლექ­ტუ­ა­ლი და სა­ერ­თოდ არ აინ­ტე­რე­სებდეს და ვერ ხე­დავ­დეს იმ ნივ­თებს, რაც მის გარ­შე­მოა. მე ვიც­ნობ ასეთ ადა­მი­ა­ნებს. ყვე­ლა­ფე­რი ტვი­ნია, გა­აჩ­ნია, რო­მე­ლი ნა­ხე­ვარ­ს­ფე­როს რა ზო­ნე­ბი გაქვს გან­ვი­თა­რე­ბუ­ლი.

- საბ­ჭო­თა სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში იყო ისე­თი ტენ­დენ­ცია, რომ­ლის მი­ხედ­ვით სახ­ლ­ში უნ­და გქო­ნო­და ისე­თი ნივ­თე­ბი, რო­გო­რი­ცაა: “გორ­კა”, რო­ი­ა­ლი, მა­დო­ნას სერ­ვი­ზი და ა.შ. დღეს რა სუ­რა­თი იკ­ვე­თე­ბა? ამ მხრივ რა სი­ტუ­ა­ციაა სა­ქარ­თ­ვე­ლო­ში და არის თუ არა დი­ზა­ი­ნის თვალ­საზ­რი­სით აღ­სა­ნიშ­ნა­ვი სი­ახ­ლე­ე­ბი?

- თქვენ ახ­ლა იმ ნივ­თებ­ზე სა­უბ­რობთ, რო­მე­ლიც ადა­მი­ა­ნის სტა­ტუსს გა­მო­სა­ხავ­და. დღე­საც ბევრს აქვს ეს ნივ­თე­ბი, მაგ­რამ მო­დის ცვლი­ლე­ბას­თან ერ­თად მეტ-ნაკ­ლე­ბად ისი­ნიც შე­იც­ვა­ლა. თუმ­ცა, ჩე­მი აზ­რით, ზო­გა­დად გე­მოვ­ნე­ბას­თან და­კავ­ში­რე­ბით კა­ტას­ტ­რო­ფუ­ლი მდგო­მა­რე­ო­ბაა. რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, ბევ­რი ფიქ­რობს, რომ ქარ­თ­ვე­ლებს ძა­ლი­ან კარ­გი გე­მოვ­ნე­ბა გვაქვს, მაგ­რამ მე ასე არ ვფიქ­რობ. მა­სა ერ­თ­ნა­ი­რია და ზუს­ტად ასე­თი­ვეა მა­თი სი­ლა­მა­ზის აღ­ქ­მის უნა­რი. ამი­ტომ ვხვდე­ბით ერ­თ­ნა­ირ “გორ­კებს”, სა­თა­მა­შო­ებს და ა.შ. იშ­ვი­ა­თად, რა­მე გან­ს­ხ­ვა­ვე­ბულს.

- ბა­ტო­ნო ლე­ვან, სათ­ვა­ლე­ე­ბის შე­სა­ხებ არა­ფე­რი გვით­ქ­ვამს...

- 9 მო­დე­ლი გა­ვა­კე­თე. მათ შო­რი­საა ნაქ­სო­ვი სათ­ვა­ლე, რო­მე­ლიც ზამ­თ­რის სე­ზო­ნის­თ­ვი­საა გან­კუთ­ვ­ნი­ლი. არ­ქი­ტექ­ტო­რე­ბის­თ­ვის მუ­ყა­ოს სათ­ვა­ლე მაქვს. ვინც პირ­სინგს ატა­რებს, მათ­თ­ვის მო­სა­ხერ­ხე­ბე­ლი იქ­ნე­ბა ცალ თვალ­ზე და­სა­მაგ­რე­ბე­ლი შუ­შა და ა.შ.

- დღეს­დღე­ო­ბით რა­ზე მუ­შა­ობთ?

- სე­ლექ­ცი­ის შემ­დეგ, პორ­ტ­ფო­ლი­ო­ში 100-მდე ნა­მუ­შე­ვა­რი და­მიგ­როვ­და. ამ­ჟა­მად რამ­დე­ნი­მე ახალ პრო­დუქ­ტ­ზე ვმუ­შა­ობ და ჩემს გეგ­მებ­ში, რა­საკ­ვირ­ვე­ლია, შე­დის ნელ-ნე­ლა და­სავ­ლე­თის ბა­ზარ­ზე ინ­ტეგ­რი­რე­ბა. პრო­დუქ­ტი უნ­და მოხ­ვ­დეს არა მ­ხო­ლოდ ონ­ლა­ინგა­მო­ცე­მებ­ში, ჟურ­ნა­ლებ­სა და წიგ­ნებ­ში, არა­მედ რე­ა­ლუ­რად წარ­მო­ე­ბა­ში უნ­და ჩა­ეშ­ვას.

- რო­მელ ქვეყ­ნებ­ში გსურთ თქვე­ნი იდე­ე­ბის გან­ხორ­ცი­ე­ლე­ბა?

- ბრი­ტა­ნე­თში, ამე­რი­კის შე­ერ­თე­ბუ­ლ შტა­ტე­ბში, გერ­მა­ნიასა და ჰო­ლან­დიაში. დღეს­დღე­ო­ბით დი­ზა­ი­ნის­თ­ვის ყვე­ლა­ზე წამ­ყ­ვა­ნი ეს ქვეყ­ნე­ბია.

ანა კა­ლან­და­ძე

მასალაში გამოყენებულია: დარო სულაკაურისა და ფოტოლაბორატორია “ნაკანი-მამასახლისის” ფოტოები