ქმარი სამსახურიდან სახლში დაბრუნდა და აღმოაჩინა, რომ სამივე ბავშვი ეზოში თამაშობდა, ჯერ კიდევ პიჟამებში შემოსილები. საჭმლის ცარიელ კოლოფებს ტალახში ზელდნენ და გარშემო ყველგან ნაგავი ეყარა.
ცოლის მანქანის კარი ღია იყო, ისევე, როგორც სახლის მთავარი კარი. ძაღლი არსად ჩანდა.
დერეფანში კიდევ მეტი ქაოსი დახვდა. მისაღებ ოთახში ტელევიზორი მთელ ხმაზე გაჰყვიროდა, იატაკზე, ავეჯზე -
ყველგან სათამაშოები და ტანსაცმელი იყო მიმოფანტული. სამზარეულოს იატაკი საჭმლის ნამცეცებით იყო სავსე, მაცივრის კარი - ღია, ნიჟარაში - ჭუჭყიანი ჭურჭელი.
ქმარმა სასწრაფოდ აირბინა კიბეზე, სათამაშოებსა და ტანსაცმლის გროვას
ქმარს ღიმილით შეხედა. მერე ჰკითხა, როგორ ჩაიარა დღემ.
კაცი გაოცებული შეჰყურებდა. მერე ჰკითხა:
- რა მოხდა აქ?
ქალმა ისევ გაიღიმა:
- ყოველდღე, სამსახურიდან შინ დაბრუნებული მეკითხები, რა გავაკეთე დღეს?
- ჰო, ასეა, - ქმარმა უნდობლად უპასუხა.
- ჰოდა, აი, დღეს მართლა არაფერი გამიკეთებია!