რაოდენ გასაკვირიც უნდა იყოს, სულ ცოტა ხნის წინ ცნობილი გახდა, რომ შვედეთს ნაგავი აღარ აქვს. უფრო მეტიც, სახელმწიფო მეზობელ ქვეყანას მიმართავს, რომ ნაგავი მიყიდონ უტილიზაციისთვის. რაში დაჭირდათ ეს სუფთა შვედებს, ამაზე ქვემოთ ვისაუბროთ.
ახალი არავისთვის არის, რომ ბევრ ევროპულ ქვეყანაში ნაგავს ახარისხებენ. რაც შეეხება შვედეთს, ნაგვის დახარისხებამ ამ ქვეყანაში საოცარ მასშტაბებს მიაღწია. ქვეყანაში პრაქტიკულად არ არსებობს ნაგავსაყრელი. ნარჩენებს ეგერევე გადასამუშავებლად აგზავნიან.



ნაგვის დახარისხების კულტურას ქვეყანა თავის მოქალაქეებს პატარაობიდანვე ასწავლის. ბაღებში პატარებს ამაზე განსაკუთრებულად ესაუბრებიან. აქ ყველამ კარგად იცის, რომ პლასტმასი 7 ჯერ შეიძლება გადამუშავდეს. მის შემდეგ კი დასაწვავად ელექტროსადგურში აგზავნიან. ამ ქვეყანაში პლასტმასსაც კი იყენებენ.  



რაც შეეხება პოლიეთილენის და თუნუქის ქილებს, შვედეთში მას სპეციალური პუნქტებში აბარებენ. სანაცვლოდ ადამიანებს ფულს უხდიან.
თუ ვინმეს სახლში ვადაგასული წამალი აქვს უტილიზაციისთვის აფთიაქებში აბარებენ.



საყოფაცხოვრებო ტექნიკისა და ავეჯის უტილაზაციისთვის კი სპეციალური ცენტრები არსებობს.
ნაგვის ტრანსპორტირება მიწისქვეშ ხდება.



სტატისტიკის მიხედვით, ნაგვის მხოლოდ 7 პროცენტი ექვემდებარება უტილიზაციას, დანარჩენი მუშავდება.