"ნიუ-იორკში მდე­ბა­რე ეს ეკ­ლე­სია თა­ნა­მედ­რო­ვე დი­ზა­ი­ნის ნი­მუ­შია, რო­მე­ლიც არა მხო­ლოდ არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლად შთამ­ბეჭ­და­ვია, არა­მედ მიმ­ზიდ­ვე­ლი და სუ­ლი­ე­რად ამაღ­ლე­ბუ­ლი" - ამ­ბობს ქარ­თვე­ლი დი­ზა­ი­ნე­რი მა­რი­ტა კა­პა­ნა­ძე, რომელსაც ჩვენი მკითხველი კარგად იცნობს. ამჯერად იგი ნიუ-იორ­კი­დან ე­სა­უბ­რა ambebi.ge-ს, თუ რო­გორ და­აპ­რო­ექ­ტა სა­ლო­ცა­ვი სახ­ლი, რო­მე­ლიც 463 პერ­სო­ნა­ზე გათ­ვლი­ლი...

- ეს შე­ნო­ბა არის სა­ლო­ცა­ვი სახ­ლი (House Of Worship), რო­მე­ლიც გათ­ვლი­ლია 463 პერ­სო­ნა­ზე. მდე­ბა­რე­ობს ნიუ იორკში, მე-17 ავე­ნი­უ­ზე. დაპ­რო­ექ­ტე­ბუ­ლია ნიუ იორ­კის რე­გუ­ლა­ცი­ე­ბის გათ­ვა­ლის­წი­ნე­ბით და დამ­ტკი­ცე­ბუ­ლია DOB-ის მიერ (Department Of buildings). ძვე­ლი შე­ნო­ბის დე­მონ­ტა­ჟი უკვე დას­რუ­ლე­ბუ­ლია და მიმ­დი­ნა­რე­ობს აქ­ტი­უ­რი მშე­ნებ­ლო­ბა... დამ­კვე­თი გახ­ლავთ ერიკ სალ­გა­დო, მი­ნის­ტრი და ნიუ იორ­კის მე­რო­ბის კან­დი­და­ტი, ასე­ვე ქა­ლა­ქის სა­ე­მიგ­რა­ციო სამ­სა­ხუ­რის ერთ-ერთი ხელ­მძღვა­ნე­ლი და ბრუკ­ლი­ნის პას­ტო­რი.


დაკ­ვე­თა მი­ი­ღო ჩვენ­მა კომ­პა­ნი­ამ Citiscape რამ­დე­ნი­მე წლის წინ, მა­შინ მე ჯერ კი­დევ არ ვმუ­შა­ობ­დი აღ­ნიშ­ნულ ფირ­მა­ში, პრო­ექ­ტი­რე­ბა და­ი­წყო სხვა არ­ქი­ტექ­ტორ-დი­ზა­ი­ნერ­მა, რა­ღაც ნა­წი­ლი სა­მუ­შაო უკვე შეს­რუ­ლე­ბუ­ლი იყო, თუმ­ცა DOB-ის­გან და­ხარ­ვე­ზე­ბუ­ლი. ჩემი ფუნ­ქცია იყო პრო­ექ­ტის გა­მარ­თვა რე­გუ­ლა­ცი­ე­ბის მი­ხედ­ვით, ყვე­ლა არ­ქი­ტექ­ტუ­რუ­ლი და ენერ­გო ეფექ­ტუ­რო­ბის ხარ­ვე­ზე­ბის აღ­მო­ფხვრა და ფაქ­ტობ­რი­ვად მო­მი­წია თა­ვი­დან გა­დაპ­რო­ექ­ტე­ბა მთე­ლი შე­ნო­ბის. ად­ვი­ლი ნამ­დვი­ლად არ იყო, რად­გან ჩემი ერთ-ერთი პირ­ვე­ლი კო­მერ­ცი­უ­ლი პრო­ექ­ტი, თან იმ დრო­ის­თვის მო­მიხ­და სა­ქარ­თვე­ლო­ში წა­მოს­ვლა და გარ­კვე­უ­ლი დრო­ით ონ­ლა­ინ მუ­შა­ო­ბა თბი­ლი­სი­დან.

მო­მი­წია კო­მერ­ცი­ულ Zonning Regulation და Buildign Code-ებში გარ­კვე­ვა და ამავდრო­უ­ლად გარ­კვე­ულ­წი­ლად მათ რე­ლი­გი­ურ (ევან­გე­ლის­ტურ) რი­ტუ­ა­ლე­ბის გაც­ნო­ბა. ბა­ტო­ნი ერი­კი სა­სი­ა­მოვ­ნოდ გა­ო­ცე­ბუ­ლი დარ­ჩა, რო­დე­საც წარ­ვუდ­გი­ნეთ უკვე დას­რუ­ლე­ბუ­ლი პრო­ექ­ტი და მი­ვი­ღეთ მშე­ნებ­ლო­ბის ნე­ბარ­თვა.პი­რა­დად გა­და­მი­ხა­და მად­ლო­ბა გა­წე­უ­ლი სამ­სა­ხუ­რის­თვის, რო­დე­საც კომ­პა­ნი­ის ხელ­მძღვა­ნელ­მა წარ­მად­გი­ნა, რო­გორც მისი პრო­ექ­ტის მე­ნე­ჯე­რი.მე უკვე 2 თვეა გა­და­ვე­დი უფრო დიდ კომ­პა­ნი­ა­ში მა­ნ­ჰე­ტენ­ზე, თუმ­ცა დიდი სი­ა­მოვ­ნე­ბით და სი­ა­მა­ყით ვა­დევ­ნებ თვალს, ჩემს ყვე­ლა მიმ­დი­ნა­რე პრო­ექტს, ყო­ფილ თუ ახალ ფირ­მა­ში შეს­რუ­ლე­ბულს.

რამ­დე­ნი­მე რე­ლი­გი­უ­რი და­წე­სე­ბუ­ლე­ბა გვაქვს უკვე დაპ­რო­ექ­ტე­ბუ­ლი ნიუ-იორკში, მაგ­რამ არ­ცერ­თი ქარ­თუ­ლი (მხო­ლოდ სი­ნა­გო­გა). სამ­წუ­ხა­როა, რომ აქამ­დე ვე­რა­ვინ შეძ­ლო და აა­შე­ნა ქარ­თუ­ლი, მარ­თლმა­დი­დებ­ლუ­რი ეკ­ლე­სია, მი­თუ­მე­ტეს, რომ საკ­მა­ოდ დიდი მრევ­ლი ჰყავს ნიუ-იორ­კის იმიგ­რა­ცი­ას და მექ­სი­კის სა­ზღვრის გა­აქ­ტი­უ­რე­ბა ეკ­ლე­სი­ა­საც და­ე­ტყო. ხალ­ხი წირ­ვა­ზე გა­რეთ დგას და ისე ის­მენს, იმ­დე­ნად შე­უძ­ლე­ბე­ლია უკვე იმ პა­ტა­რა სივ­რცე­ში მო­თავ­სე­ბა, რაც ჩვენს ეკ­ლე­სი­ას უკა­ვია, შე­ნო­ბის პირ­ველ სარ­თულ­ზე. დიდი ხა­ნია ცდი­ლობს ეკ­ლე­სია შე­მო­წი­რუ­ლე­ბე­ბით შე­აგ­რო­ვოს საკ­მა­რი­სი თან­ხა, მაგ­რამ აქამ­დე ვერ მო­ხერ­ხდა. ძა­ლი­ან ვწუხ­ვარ იმის გამო, რომ ასე გახ­შირ­და ემიგ­რა­ცია სა­ქარ­თვე­ლო­დან უსახ­სრო­ბის გამო და არა სწავ­ლი­სა და კა­რი­ე­რუ­ლი წინსვლის­თვის. მათ ალ­ბათ გან­სა­კუთ­რე­ბით სჭირ­დე­ბათ სა­ლო­ცა­ვი სივ­რცე, არამ­ხო­ლოდ სუ­ლი­ე­რი ამაღ­ლე­ბის­თვის, არა­მედ თუნ­დაც გან­მუხ­ტვი­სა და ადა­მი­ა­ნუ­რი კო­მუ­ნი­კა­ცი­ე­ბის­თვის, მათ­სა­ვე ქვეყ­ნის შვი­ლებ­თან. ეს ხალ­ხი აქ არა­ა­და­მი­ა­ნუ­რად შრო­მობს, წვა­ლობს, დეპ­რე­სი­ა­სა და სა­სო­წარ­კვე­თას ებ­რძვის და ღმერ­თი უმ­რავ­ლე­სო­ბის­თვის ერ­თა­დერ­თი იმე­დია. განაგრძეთ კითხვა


იხილეთ მარიტას ინტერვიუ ჟურნალ "შინ"-თან:
"გემოვნებიანი ერი რომ ვართ ზოგადად, აქედან ძალიან შესამჩნევია..." - ამერიკაში მცხოვრები ქართველი დიზაინერი და დეკორატორი