ემო­ცია, რო­მელ­მაც მო­ლო­დინს გა­და­ა­ჭარ­ბა - სწო­რედ ასე შე­ა­ფა­სა "რე­დი­ზა­ი­ნის“ პირ­ვე­ლი გა­და­ცე­მა მის­მა წამ­ყვან­მა და ამავდრო­უ­ლად, მო­ნა­წი­ლემ ანა ქურ­თუ­ბა­ძემ.

გა­და­ცე­მა, რო­მე­ლიც მო­ნა­წი­ლე­ებს ოთახს სა­ჩუქ­რად ურე­მონ­ტებს კვი­რას, TV პირ­ვე­ლის ეთერ­ში გა­ვი­და და ის ყო­ველკ­ვი­რე­უ­ლი იქ­ნე­ბა. მისი პირ­ვე­ლი მო­ნა­წი­ლე გა­და­ცე­მის წამ­ყვა­ნი ანა ქურ­თუ­ბა­ძე იყო. ანამ გა­და­ცე­მის ჩა­წე­რის დროს გა­ი­გო, რომ თა­ვად მას გა­უ­რე­მონ­ტებ­დნენ ოთახს პა­ტა­რა შვი­ლის­თვის, რაც ძა­ლი­ან ემო­ცი­უ­რი აღ­მოჩ­ნდა.

"რად­გან გა­და­ცე­მის ერთ-ერთი წამ­ყვა­ნი ვარ, არც და­მიშ­ვია, რომ შე­იძ­ლე­ბო­და ჩემი ოთა­ხი გა­ე­რე­მონ­ტე­ბი­ნათ. წი­ნას­წარ მარ­თლა არ ვი­ცო­დი და ჩემი ემო­ცი­ე­ბი სრუ­ლად რე­ა­ლუ­რი იყო. სი­მარ­თლე გი­თხრათ, ვერ მივ­ხვდი, რა უნდა გა­მე­კე­თე­ბი­ნა. მეშ­ვი­დე სარ­თულ­ზე მა­ნამ ავე­დით, ლიფ­ტში ხან მე­ტი­რე­ბო­და, ხან მე­ცი­ნე­ბო­და. შე­დე­გი კი ძა­ლი­ან მომ­წონს. ჩემი შვი­ლის­თვი­საც შთამ­ბეჭ­და­ვი აღ­მოჩ­ნდა ეს ყვე­ლა­ფე­რი. მი­უ­ხე­და­ვად იმი­სა, რომ ბევრ ადა­მი­ან­თან კო­მუ­ნი­კა­ცი­ას მიჩ­ვე­უ­ლი არ არის, უბედ­ნი­ე­რე­სი დარ­ბო­და ოთახ­ში და სულ და­ა­ვი­წყდა, რომ იქ კა­მე­რე­ბი იყო. გა­დამ­ღე­ბი ჯგუ­ფის წას­ვლის შემ­დეგ ოთა­ხი­დან ვერ გა­მო­ვიყ­ვა­ნეთ და ღა­მეც იქ და­ი­ძი­ნა.


ეს ემო­ცი­ე­ბი მარ­თლაც და­უ­ვი­წყა­რია. და თუ თქვენც გსურთ მათი გა­მოც­და მოგ­ვწე­რეთ გულ­წრფე­ლი წე­რი­ლე­ბი. წე­რი­ლე­ბის სა­ფუძ­ველ­ზე ავარ­ჩევთ იმ იღ­ბლი­ან მო­ნა­წი­ლე­ებს, ვი­საც პრო­ფე­სი­ო­ნა­ლი დი­ზა­ი­ნე­რე­ბი და ხე­ლოს­ნე­ბი გა­უ­რე­მონ­ტე­ბენ ოთახს. ასე რომ, გა­მოგ­ვიგ­ზავ­ნეთ მაქ­სი­მა­ლუ­რად ემო­ცი­უ­რი წე­რი­ლე­ბი, დაგ­ვარ­წმუ­ნეთ, რომ თქვენ ხართ ის, ვი­საც ოთა­ხი უნდა გა­ვუ­რე­მონ­ტოთ და ჩვენ აუ­ცი­ლებ­ლად მო­გი­კა­კუ­ნებთ,“ - აღ­ნიშ­ნავს ანა ქურ­თუ­ბა­ძე.

გა­და­ცე­მას დიდი გა­მოხ­მა­უ­რე­ბა მოჰ­ყვა ფარ­თო სა­ზო­გა­დო­ე­ბა­შიც. მსურ­ვე­ლებ­მა აქ­ტი­უ­რად და­ი­წყეს წე­რი­ლე­ბის გაგ­ზავ­ნა და გა­და­ცე­მის შემ­ქმნე­ლე­ბის ჯგუ­ფიც ჩა­ერ­თო მო­ნა­წი­ლე­ე­ბის შერ­ჩე­ვის პრო­ცეს­ში. რად­გან "რე­დი­ზა­ი­ნი“ ასე­თი სა­ინ­ტე­რე­სო აღ­მოჩ­ნდა მა­ყუ­რებ­ლის­თვის, მას­ზე სა­სა­უბ­როდ ერთ-ერთ დი­ზა­ი­ნერს მა­რი­ამ კენ­ჩხა­ძეს მივ­მარ­თეთ.

- რო­გორ შე­ა­ფა­სებთ პირ­ველ გა­და­ცე­მას?

- პირ­ვე­ლი გა­და­ცე­მა იყო ყვე­ლაფ­რის და­სა­წყი­სი. ჩვენ ყვე­ლა­ფე­რი გა­ვა­კე­თეთ იმის­თვის, რომ ადა­მი­ა­ნებს შექ­მნო­დათ წარ­მოდ­გე­ნა, თუ რა­ტომ უნდა უყუ­რონ გა­და­ცე­მას ან გა­მო­აგ­ზავ­ნონ "რე­დი­ზა­ი­ნის“ ფე­ის­ბუქ გვერ­დზე სა­მო­ტი­ვა­ციო წე­რი­ლი. გპირ­დე­ბით, წინ კი­დევ უფრო ბევ­რი სა­ინ­ტე­რე­სო დი­ზა­ი­ნი და ლა­მა­ზი კად­რე­ბი ელო­დე­ბა მა­ყუ­რე­ბელს.


- რა იყო რე­მონ­ტის დროს მთა­ვა­რი გა­მოწ­ვე­ვა პირ­ველ გა­და­ცე­მა­ში და რო­გორ გა­უმკლავ­დით მას?

- რე­მონ­ტის დროს მთა­ვა­რი გა­მოწ­ვე­ვა იყო გა­და­ცე­მის წე­სე­ბი, რო­დე­საც დამ­კვეთ­თან არ ათან­ხმებ პრო­ექ­ტი­რე­ბის პრო­ცესს პირ­ვე­ლი ეტა­პი­დან დას­რუ­ლე­ბამ­დე, დრო­ში ხარ შე­ზღუ­დუ­ლი და შეც­დო­მის დაშ­ვე­ბის უფ­ლე­ბა არ გაქვს. ალ­ბათ, კარ­გი ფსი­ქო­ლო­გიც გა­მო­დი­ხარ, რად­გან რე­ა­ლუ­რად ერთი ინ­ტერ­ვი­უ­თი უნდა მიხ­ვდე, რა უნდა მას­პინ­ძელს. მე ვფიქ­რობ, პირ­ველ­მა გა­და­ცე­მამ აჩ­ვე­ნა, რომ ჩვენს ეს შევ­ძე­ლით.

- თა­ვად რამ­დე­ნად კმა­ყო­ფი­ლი ხართ?

- პირ­ვე­ლი გა­და­ცე­მი­დან იმ­ხე­ლა ემო­ცია მი­ვი­ღეთ, იმ­დე­ნი წე­რი­ლი შე­მო­ვი­და, რომ მთე­ლი გუნ­დი უბედ­ნი­ე­რე­სე­ბი ვართ. ჩვე­ნი პირ­ვე­ლი გმი­რი პა­ტა­რა თუნა, ისე­თი ბედ­ნი­ე­რი იყო ოთა­ხის ნახ­ვის შემ­დეგ, რომ თურ­მე ერთი დღე არც კი ეძი­ნა.

- პარტნი­ო­რი კომ­პა­ნი­ე­ბის შე­სა­ხებ რას გვე­ტყვით, მათი მხრი­დან რამ­დე­ნად არის და­ინ­ტე­რე­სე­ბა, რომ პრო­ექ­ტის მო­ნა­წი­ლე­ე­ბის სახ­ლის გა­რე­მონ­ტე­ბა­ში მი­ი­ღონ მო­ნა­წი­ლე­ო­ბა?

- მო­გეხ­სე­ნე­ბათ, რომ "რე­დი­ზა­ი­ნის“ წარმდგე­ნი არის ამი­ერ­კავ­კა­სი­ა­ში ყვე­ლა­ზე დიდი სამ­შე­ნებ­ლო და სა­რე­მონ­ტო მა­სა­ლე­ბის ჰი­პერ­მარ­კე­ტი "მი­ჰა­უ­სი“. ის უზ­რუნ­ველ­ყოფს რე­მონ­ტის­თვის სა­ჭი­რო მა­სა­ლე­ბის მი­წო­დე­ბას. პრო­ცესს "ბრი­გად არტი“ ახორ­ცი­ე­ლებს, რა­საც ძა­ლი­ან უმარ­ტი­ვებს "ბო­შის“ ხელ­სა­წყო­ე­ბი და უმაღ­ლე­სი ხა­რის­ხის გერ­მა­ნუ­ლი სა­ღე­ბა­ვე­ბის კომ­პა­ნია "ალ­პი­ნა“.
გა­და­ცე­მას საკ­მა­ოდ სა­ინ­ტე­რე­სო პარტნი­ო­რი კომ­პა­ნი­ე­ბი ყავს, რომ­ლე­ბიც თა­ვი­დან ბო­ლომ­დე ჩარ­თუ­ლე­ბი არი­ან ამ სა­პა­სუ­ხის­მგებ­ლო პრო­ცეს­ში. ყვე­ლა მათ­განს სურს, რომ ოთა­ხი გა­მო­ვი­დეს სრულ­ყო­ფი­ლი და რაც მთა­ვა­რია, გა­ვა­ხა­როთ ის ადა­მი­ა­ნე­ბი, რომ­ლე­ბიც გვიგ­ზავ­ნი­ან წე­რი­ლებს. ასე­თი ერ­თსუ­ლოვ­ნე­ბა ჯერ არ­სად მი­ნა­ხავს.

(R)