"სად­გუ­რი 34“- ასე ჰქვია მო­ქან­და­კე ერეკ­ლე წუ­ლა­ძის გა­მო­ფე­ნას, რო­მე­ლიც გა­ლე­რეა "გამ­რე­კე­ლი მო­დერნ­ში“ აპ­რილ­ში გა­იხ­სნა და დღემ­დე გრძელ­დე­ბა. რეტ­როს­პექ­ტუ­ლი ექ­სპო­ზი­ცია ხე­ლო­ვა­ნის 30-მდე ნა­მუ­შე­ვარს აერ­თი­ა­ნებს და ეს მისი რი­გით მე­ო­თხე პერ­სო­ნა­ლუ­რი გა­მო­ფე­ნაა. ამ ცოტა ხნის წინ 34 წლის სკულპ­ტორ­მა დე­და­ქა­ლაქს სა­ჩუ­ქა­რი გა­უ­კე­თა და თბი­ლის­ში, კუს ტბის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე "კუს" ქან­და­კე­ბა დად­გა. ეს ერ­თა­დერ­თი სკულპ­ტუ­რა იყო სა­ქარ­თვე­ლო­ში, რო­მე­ლიც მა­ღა­ლი ხა­რის­ხის ხე­ლოვ­ნუ­რი ქვი­სა და უჟან­გა­ვი ფო­ლა­დი­სა­გა­ნაა დამ­ზა­დე­ბუ­ლი. ახლა კი დე­და­ქა­ლაქს იმა­ვე ტექ­ნო­ლო­გი­ით მე­ო­რე ნა­მუ­შე­ვა­რიც შე­ე­მა­ტა - 2015 წელს, ვე­რეს ხე­ო­ბა­ში დატ­რი­ა­ლე­ბუ­ლი ტრა­გე­დი­ის ერთ-ერთი სიმ­ბო­ლო ჰი­პო­პო­ტა­მი ბეგი, რო­მე­ლიც სტი­ქი­ას გა­და­ურ­ჩა. წელს, 13 ივ­ნისს კი "მზი­უ­რის პარკში“ ერეკ­ლე წუ­ლა­ძის ახა­ლი ნა­მუ­შევ­რის "ბე­გის" ქან­და­კე­ბის გახ­სნაა და­გეგმლი. კომ­პო­ზი­ცია უჟან­გა­ვი ფო­ლა­დის­გან დამ­ზა­დე­ბუ­ლი ცხო­ვე­ლის ფი­გუ­რაა, მტრე­დებ­თან ერ­თად, რომ­ლე­ბიც იმ ადა­მი­ან­თა სუ­ლებს გა­ნა­სა­ხი­ე­რე­ბენ, ვინც 13 ივ­ნი­სის ტრა­გე­დი­ას შე­ე­წირ­ნენ.

ერეკ­ლე წუ­ლა­ძე:

- გა­მო­ფე­ნა "სად­გუ­რი 34“ 17 აპ­რილს, ბე­ბი­ა­ჩე­მის და­ბა­დე­ბის დღეს გა­იხ­სნა და ექ­სპო­ზი­ცია სწო­რედ მას ეძღვნე­ბა. ბე­ბი­ა­ჩე­მი ჩემი სუ­ლის მა­ლა­მოა, ლა­მა­რა ჰქვია, მაგ­რამ ბავ­შვო­ბი­დან ბუ­კას ვე­ძა­ხი. გა­მო­ფე­ნა­ზე ერთ-ერთი ნა­მუ­შე­ვა­რია მიკი მა­უ­სი. 1987 წლის 26 ივ­ნისს და­ვი­ბა­დე და ამ­ბო­ბენ, რომ იმ დღეს კა­მო­ზე, სამ­შო­ბი­ა­რო­ში მხო­ლოდ ერთი ბიჭი გაჩ­ნდა. სწო­რედ იმ დღეს ბუ­კამ ცოტა არ იყოს, და­უხ­ვე­წა­ვი, ხე­ლით შე­კე­რი­ლი პა­ტა­რა მიკი მა­უ­სის სა­თა­მა­შო იყი­და, რო­მე­ლიც შემ­დეგ ჩემ­თვის რე­ლიკ­ვი­ა­სა­ვით ძვირ­ფა­სი გახ­და. წლე­ბის შემ­დეგ კი გა­ვა­კე­თე მიკი მა­უ­სის სახე სარ­კის ფონ­ზე, რო­მე­ლიც, ფაქ­ტობ­რი­ვად, ერ­თგვა­რი პორ­ტა­ლია, დრო­ის კა­რიბ­ჭე.
კომ­პო­ზი­ცია ისეა ჩა­ფიქ­რე­ბუ­ლი, რომ მნახ­ვე­ლი და ფი­გუ­რა ერ­თმა­ნეთს უყუ­რე­ბენ. შე­იძ­ლე­ბა ღრმად მო­ხუ­ცე­ბუ­ლო­ბა­ში ამ ფი­გუ­რას შევ­ხე­დო და ის ჩემი ბავ­შვო­ბი­სა და წარ­სუ­ლის ანა­რეკ­ლი გახ­დეს. უნდა ით­ქვას ისიც, რომ ბოლო წლებ­ში დიდი გეგ­მე­ბი მქონ­და, მაგ­რამ პან­დე­მია რომ და­ი­წყო, სამ­წუ­ხა­როდ, ყვე­ლა­ფე­რი ჩა­ი­შა­ლა. 2019 წელს, ქარ­თუ­ლი სახ­ვი­თი ხე­ლოვ­ნე­ბის მუ­ზე­უმ­ში ჩემი გა­მო­ფე­ნა "ერეკ­ლექ­ტი­კი­დან“ დღემ­დე ბევ­რი რამ შე­იც­ვა­ლა, მათ შო­რის ცხოვ­რე­ბის სტი­ლი და პან­დე­მი­ა­მაც გარ­კვე­უ­ლი გავ­ლე­ნა იქო­ნია ამ ყვე­ლა­ფერ­ზე. ახლა გა­მო­ფე­ნა­ზე "სად­გუ­რი 34“ თავი მო­ვუ­ყა­რე ყვე­ლა­ფერ იმას, რაც ბოლო სამი წლის გან­მავ­ლო­ბა­ში გა­ვა­კე­თე. წარ­მო­ვად­გი­ნე რო­გორც ქან­და­კე­ბა, ისე ფერ­წე­რა. მიმ­დი­ნა­რე გა­მო­ფე­ნის კუ­რა­ტო­რი და­ვით ან­დრი­ა­ძეა, ხოლო გა­ლე­რის­ტი - ხა­თუ­ნა მე­ლი­ქიშ­ვი­ლი.

- ამ ცოტა ხნის წინ, კუს ტბის ტე­რი­ტო­რი­ა­ზე, შენი ქან­და­კე­ბა გაჩ­ნდა...

- ეს ჩემი დიდი ხნის ჩა­ნა­ფიქ­რი იყო. კუს ტბა­ზე გა­ვი­ზარ­დე, იქ ხში­რად ვთა­მა­შობ­დი. გა­დავ­წყვი­ტე კუს ქან­და­კე­ბა გა­მე­კე­თე­ბი­ნა და ქა­ლა­ქის­თვს მე­ჩუ­ქე­ბი­ნა. არ მინ­დო­და, ტრა­დი­ცი­უ­ლი ბრინ­ჯა­ოს რეპ­ტი­ლია ყო­ფი­ლი­ყო, არა­მედ გან­სხვა­ვე­ბუ­ლი გა­მო­სუ­ლი­ყო, რო­მელ­საც ექ­ნებ­და რო­გორც კუს ფორ­მა, ასე­ვე ერ­თგვა­რი ხო­მალ­დი­საც. ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რია, ყო­ფი­ლი­ყო ინ­ტე­რაქ­ცი­უ­ლი, რომ მას­ში ადა­მი­ა­ნი ჩან­დეს. ისე­ვე რო­გორც სა­კუ­თარ გულ­ში უნდა ჩა­ი­ხე­დოს ყვე­ლამ, სა­კუ­თარ თავს ჩა­უღ­რმავ­დეს, ისე ამ სარ­კის ეფექ­ტის მქო­ნე ქან­და­კე­ბა­ზე დაკ­ვირ­ვე­ბი­სა­საც, უნდა და­ფიქ­რდეს ადა­მი­ა­ნი და ეს ყვე­ლა­ზე მთა­ვა­რია. განაგრძეთ კითხვა