ცოტა ვინმეს თუ დააინტერესებდა ნახევრად დანგრეული, დაობებული სახლები, რომ არა მათი ფასი - სულ რაღაც 1 ევრო, დიახ, სწორედ ამ ფასად იყიდებოდა უძრავი ქონება იტალიაში. ეს შეუმჩნეველი არ დარჩენიათ არა მარტო ევროპელებს, ასევე ამერიკელებს და ულამაზეს მზიან ქვეყანაში ბედის ცდა გადაწყვიტეს. ერთ-ერთი ასეთი დაინტერესებული პირი გახლდათ რუბია დანიელსი, რომელიც სიცილიაში წავიდა ოცნების, უფრო სწორად, სამი ოცნების ასასრულებლად და მუსომელის კომუნაში სამი დანგრეული სახლის მფლობელი გახდა.

იტალია ყოველთვის იზიდავდა უცხოელ მოქალაქეებს თავისი ბუნებით და საკმაოდ ხელსაყრელი კლიმატით. 2010-იანი წლების ბოლოს კი ყველაზე პოპულარული ადგილი გახდა მსოფლიოში ე.წ. ინვესტორებს შორის, რომლებიც აქ მსოფლიოს სხვადასხვა ქვეყნიდან შემოდიოდნენ. ამ "მომლოცველობის" მიზეზი მუნიციპალიტეტების ხელისუფლების მიერ განხორციელებული ქმედებები გახლდათ, რომელთა ტერიტორიაზეც ძველი, დანგრევის პირას მყოფი პაწაწინა კომუნები არსებობს.

სახლების 1 ევროდ გაყიდვის კამპანია 2008 წელს დაიწყო სალემის კომუნის მერის, ვიტორიო სგარბის (ამჟამად ცნობილი ტელეწამყვანი) ინიციტივით. ამ გადაწყვეტილებისკენ მას სიცილიის სამხრეთით მდებარე ქალაქის, უფრო სწორად, მისი ისტორიული ნაწილის მდგომარეობამ უბიძგა, რომელიც ყველაზე მეტად 1968 წლის მიწისძვრისგან დაზარალდა. ხალხის მიერ მიტოვებული დანგრეული სახლები სევდიანი სანახაობა იყო, ამიტომ მერმა ამ ნაბიჯის გადადგმა გადაწყვიტა. მოგვიანებით, მისი ინიციატივა სხვა მუნიციპალიტეტების ხელისუფლებამ აიტაცა და საკუთარი პირობები წამოაყენა გაყიდვის ან იჯარისთვის, ასევე ისტორიული უძრავი ქონების აღდგენის თაობაზე.

აღსანიშნავია, რომ მეოცნებეებს, რომლებიც ოცნებობენ მზიან იტალიაში სახლის საჩუქრად მიღებაზე, სიურპრიზი ელოდათ. ყველა დასახლებაში, გამონაკლისის გარეშე, 1 ევრო მართლაც სიმბოლური თანხა იყო, თუმცა გარიგების პირობებმა ინვესტორები მკაცრ ჩარჩოში ჩასვა, პირობები კი ყოველ ახალ მფლობელს ზედმიწევნით უნდა შეესრულებინა კონკრეტულ დროში. შემოთავაზებულმა პირობებმა ბევრი მეოცნებე დატოვა იმედგაცრუებული, თუმცა სამი სანუკვარი ოცნების რეალიზაციის შანსით შთაგონებულმა ამერიკელმა რუბია დენიელსმა მაინც გარისკვა.

50 წლის რუბია დენიელსი, ბერკლიდან, კალიფორნიიდან გახლავთ. ის ერთ-ერთია იმ ასობით ადამიანთაგან, ვინც გადაწყვიტა ესარგებლა შეთავაზებით. კამპანიამ "სახლი იტალიაში 1 ევროდ" ბევრი უცხოელის გონება დაიპყრო. ქალბატონი იმ ენთუზიასტთა შორის აღმოჩნდა, რომლებიც არ შეუშინდნენ ხელშეკრულების პირობებს, არც ქვეყნის საკანონმდებლო ნორმებს, არც ენის და ტრადიციების არცოდნას.


სიცილიის კუნძულის სამხრეთით მდებარე პატარა კომუნაში, სახელად მუსომელი, ქალს დიდ ხანს არ უფიქრია ერთდროულად სამი დანგრეული სახლი ეყიდა 3 ევროდ და კონტრაქტის საკმაოდ მკაცრი პირობების მსხვერპლიც აღმოჩნდა.

უნდა აღინიშნოს ისიც, რომ ამერიკელი არ იყო გულუბრყვილო ადამიანი. როგორც სამშენებლო ინდუსტრიის სპეციალისტმა, მან შესანიშნავად გაიაზრა გაუთავებელი პრობლემები და უზარმაზარი სამუშაო, მაგრამ იგი ოცნებობდა ჰქონოდა აგარაკი, საკუთარი რესტორანი და მდიდრული გამაჯანსაღებელი ცენტრი. ამ ოცნებამ ყველა შიში გადაწონა, მით უმეტეს, რომ ხელისუფლებამ შეარბილა კონტრაქტები, გაზარდა აღდგენითი სამუშაოების დასრულების ვადა. ეს კეთილგანწყობა განპირობებულია იმით, რომ რუბია დანიელსმა წარმოადგინა დიზაინის პროექტები ობიექტების გახსნისთვის, რაც ხელს შეუწყობს ტურისტული ბიზნესის განვითარებას და ახალი სამუშაო ადგილების შექმნას.

რა თქმა უნდა, 1 ევრო ძალიან მალე 3 ათასზე მეტ ევროში გადაიზარდა, ვინაიდან თითო სახლზე ქალს რეალტორისთვის 500 ევრო უნდა გადაეხადა, ბილეთები კიდევ 2,8 ათასი, ხაზინა. ეს ყველაფერი არაფერია იმასთან შედარებით, რაც შემდეგ ელოდა ენთუზიასტს, თუმცა რუბიამ დრო არ დაკარგა, იმავე ზაფხულს დაბრუნდა ქმართან, სიძესთან ერთად ხუთი ჩემოდნით და შეუდგა რემონტის რთულ პროცესს.

ჩასვლისთანავე მამაკაცები დანგრეული სახლების დანახვამ უფრო გააოცა, ვიდრე შეაშინა. მათ ყველაზე მეტად აოცებდათ საცხოვრებელი და სამშენებლო მასალების დაბალი ღირებულება, ასევე ადგილობრივი მაცხოვრებლების კომუნიკაბელურობა და გულწრფელობა და, რა თქმა უნდა, მათი ცხოვრების მოზომილი ტემპი, რომელიც ასე აკლია ბევრ ქვეყანას, განსაკუთრებით შეერთებულ შტატებს. აქტიურად ჩაერთნენ რეკონსტრუქციის პროცესებში, რაც არც ისე მარტივი აღმოჩნდა, რადგან თანამედროვე სამშენებლო მასალების გამოყენება აკრძალული იყო, ისევე როგორც იერსახის შეცვლა. მათ უნდა მოეძიებინათ შესაფერისი ბუნებრივი ქვა და სპეციალისტები, რომლებმაც იცოდნენ როგორ ემუშავათ.

შიდა სამუშაოები ამერიკელებმა თავად შეასრულეს. მიუხედავად ხელმისაწვდომი ფასებისა და იმისა, რომ ოჯახი საკმაოდ კრეატიულია და შეუძლია თითქმის ყველა პროცესი დამოუკიდებლად განახორციელოს, საცხოვრებელი სახლის ტრანსფორმაცია 35 ათასი ევრო დაჯდა. ეს, რა თქმა უნდა, მაინც იაფია, მაგრამ მნიშვნელოვნად აღემატება სახლის 1 ევროდ ყიდვის მაცდური შეთავაზებას. ამ დროისთვის სარესტავრაციო სამუშაოები კიდევ ორ სახლში მიმდინარეობს, თუმცა ამ პროცესს დიდი დრო, ძალისხმევა და გაცილებით დიდ თანხას დასჭირდება.