ამბობენ, რომ რემონტის დასრულება შეუძლებელია, მისი მხოლოდ შეჩერებაა შესაძლებელი. ეს მართალია, მით უმეტეს იმ შემთხვევაში, თუ ადამიანი რემონტს საკუთარი ძალებით აკეთებს და თანაც, ბინიდან გაუსვლელად. ეს პროცესი მოითხოვს შემოქმედებითობას, მოთმინებას და მუდმივ კომპრომისს საკუთარ თავთან.
ამ შემთხვევაში, რომელზეც გიამბობთ, არ შეიძლება იმის თქმა, რომ რემონტი დასრულდა, თუმცა რამდენიმეწლიანი ეტაპობრივი განახლების შედეგად მეპატრონემ, როგორც იქნა, მიიღო შედეგი, კერძოდ - ბინა, რომელში ცხოვრებაც სიამოვნებას მიანიჭებს. მოდით ვნახოთ, რა სირთულეებს გადააწყდა რემონტის პროცესში და როგორ მიიღო საბოლოოდ დახვეწილი, ფუნქციური ინტერიერი მინიმალური დანახარჯებით.
22 კვ.მ. - ეს არის საძინებლის, კორიდორის და შესავლელის საერთო ფართობი.


განათება ის დეტალია, რომელსაც ყველაზე ბნელი სოროც კი შეუძლია აქციოს ნათელ ადგილად. ამ შემთხვევაში მეპატრონემ აქცენტი პირველ რიგში განათებაზე გააკეთა. კარადების მონგრევა მოუხდა, რომელიც შესავლელში იყო განთავსებული და კარგად აბნელებდა სივრცეს, მართალია, ამით შეეზღუდა შესანახი სივრცე, თუმცა გააქტიურდა შეკითხვა: "რა უნდა შევინახო?" აღმოჩნდა რომ ამ ანტრესოლიან კარადებში არც არაფერი ინახებოდა ისეთი, რაcც მეპატრონეს შესაძლოა დასჭირვებოდა, მხოლოდ ძველმანები და უსარგებლო ნივთები აღმოაჩინა.





არც საძინებლის კარადა ითავსებდა იმ ფუნქციას, რის გამოც ღირდა სინათლეზე და კომფორტზე უარის თქმა. ასე რომ, მეპატრონემ თამამად დაიწყო დემონტაჟის პროცესი.


საქმეში ოჯახის ყველა წევრი ჩაერთო. ზოგი კარს ხსნიდა, ზოგი კარადას შლიდა, ზოგს ნაგავი გაჰქონდა. ინტერნეტში ახლა ყველაფრის ნახვაა შესაძლებელია და ისიც კი ნახეს, როგორ უნდა აეღოთ კედელი საკუთარი ძალებით.


ეს დაბრკოლებაც გადალახეს. აიღეს სამი კედელი, თუმცა ამის შედეგ შეხვდათ სიურპრიზები. კედლის აღების შემდეგ იატაკზე კედლის ადგილებში გაჩნდა სიცარიელე და მეორე - იატაკი სხვადასხვა დონის/სიმაღლის აღმოჩნდა.
ძველ კედლები სერიოზულ განახლებას მოითხოვდა. არაც ამას მორიდებია ოჯახი, როგორც იქნა, ეს პრობლემაც მოაგვარეს.
შემოსასვლელი შავ ფერებში გადაღებეს. შავი ფერი სივრცეს სიღრმეს მატებს.
შესასვლელის მოპირდაპირე კედელი აქცენტად იქცა. ბებიის ნაქონი ძველი კარადაც გადაღებეს. დანარჩენი კედლები ღია ვარდისფრად შეიღება.
იატაკი მთელ სახლში ახალი დაიგო. არჩევანი თავდაპირველად ლამინატზე გაკეთდა, ეს დიასახლისის ოცნება იყო. მას უნდოდა საბოლოოდ ეთქვა უარი ლინონიუმზე, რაც მისთვის სიღარიბის ერთ-ერთი მაჩვენებელი იყო, თუმცა ამბობს, რომ აზრი შეიცვალა და ასე სულაც არ ყოფილა. მას შედეგ, რაც ლამინატმა მისი მოლოდინები ვერ გაამართლა, იძულებული იყო ისევ ლინონიუმი გამოეყენებინა.
საბოლოოდ მოეწყო შესასვლელი, საძინებელი და კაბინეტი. სულ რაღაც 22 კვ.მ.-ში.